Samotne osoby w wieku co najmniej 50 lat, które mają w domu zwierzę, wolniej tracą zdolności poznawcze. Szczególnie dotyczyło to pamięci werbalnej i mowy – wykazano w badaniach.
Naukowcy z chińskiego Uniwersytetu im. Sun Jat-sena sprawdzili, w jaki sposób posiadanie domowego zwierzęcia wpływa na niektóre zdolności poznawcze dojrzałych i starszych osób. W tym celu sprawdzili pamięć werbalną i płynność mowy u prawie 8 tys. ochotników w wieku od 50 lat (średnio 66 lat).
Na podstawie tych wskaźników obliczyli tzw. inteligencję werbalną.
Jak się okazało, posiadanie w domu pupila wiązało się z lepszymi wartościami wszystkich trzech parametrów. Jednak dotyczyło to wyłącznie osób żyjących samotnie – w przeciwnym razie posiadanie zwierzęcia nie miało znaczenia.
„W naszym prospektywnym badaniu kohortowym przeprowadzonym wśród osób starszych, mieszkających samotnie, posiadanie zwierzęcia wiązało się z wolniejszym pogarszaniem się pamięci werbalnej, płynności mowy i inteligencji werbalnej. Nie dotyczyło to jednak uczestników żyjących z kimś” – piszą naukowcy w publikacji, która ukazała się w piśmie „JAMA Network Open” (https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2813138?utm_source=For_The_Media&utm_medium=referral&utm_campaign=ftm_links&utm_term=122623).
„Posiadanie zwierzęcia całkowicie równoważyło negatywne związki między życiem samemu i ubytkami w tych wszystkich wskaźnikach. Wyniki te wskazują, że posiadanie pupila może samotnym osobom starszym przynosić korzyści w obszarze pamięci werbalnej i płynności mowy. Randomizowane badania kliniczne pozwolą ocenić, czy zwierzę w domu spowalnia spadek zdolności poznawczych u samotnych dorosłych” – kontynuują. (PAP)
autor: Marek Matacz
mat/ zan/